forum o naszych kolanach

Człowiek już podbudowany, chodzi prawie normalnie po schodach... udo coś tam rośnie. Wybrałem się na wizytę kontrolną, zgodnie ze wcześniejszym zaleceniem lekarza. Kolano stabilne, no to myślę, że można fetować A tu dupa, za przeproszeniem. Stwierdził, że mam uszkodzoną chrząstkę [MRI to częściowo ujawnił] jednak i że sensowne jest rozważenie artroskopii. No to ja załamany. Ale finalnie stanęło na tym, że pierw terapia falą uderzeniową, potem ewentualnie seria zastrzyków z kwasu hialuronowego, i potem ewentualnie artroskopia... Faktycznie kolano trzeszczy, słychać to, ale ogólnie nie powoduje to specyficznego bólu.

I teraz pytanie czy jest sens to leczyć/działać zachowawczo [terapia SWT + zastrzyki] czy od razu iść na artroskopię i mieć to ewentualnie z głowy [kilka miesięcy do przodu] - wspominał o czyszczeniu stawu i mikrozłamaniach ( tak go zrozumiałem)

Strasznie mnie boli to, że na chwile obecną jedyne co mogę robić to basen i ew. Nordic Walking... O bieganiu póki co mogę zapomnieć, o nartach raczej też. A dodatkowo terapia SWT i zastrzyki wydłużą czas 'sportowego/aktywnego letargu'. A tak artroskopia + 2-4 tygodnie o kulach i potem rehabilitacja i powrót do sprawności. W życiu bym nie przypuszczał, że będę rozważać opcję 'cięcia' jako priorytetową, ale nie sądziłem, że takie jaja będą z tym kolanem...

Czytałem też, że po artroskopii też nie zawsze jest długofalowa poprawa... to też mnie martwi...

I generalnie jestem w kropce...

Ma ktoś może jakieś przemyślenia w tym temacie? będę wdzięczny.

Cześć,
ja też miałam podobne dylematy - lekarze byli podzieleni, czy najpierw artroskopia, czy zastrzyki i nie wiem jak jest w Twoim przypadku, ale w moim owszem zastrzyki usunęłyby ból, ale nie jego przyczynę, więc czekam na artroskopie i zobaczymy czy coś to da, a zastrzyki dopiero po niej. Przedyskutuj to z Twoim ortopedą - zapytaj się co według niego jest najlepszą opcją, może w Twoim przypadku zastrzyki załatwią sprawę. Jeśli chodzi o rehabilitację to chyba zawsze warto przed artroskopią poćwiczyć (tzn. nie tylko przed artroskopią - w ogóle ćwiczyć:) ), pochodzić na lasery itp, może jakieś szałowej poprawy u mnie nie było po rehabilitacji, ale ból był jednak trochę mniejszy.

Pzdr,
Ola

No właśnie ortopeda w czasie macania i ruszania kolana wspominał, że artroskopia, potem z kolei powiedział, że kolejność jest tak, że pierw ESWT, potem zastrzyki i potem artroskopia. [ aale to jest mega rozciągnięcie tego w czasie] A potem wymyśliłem [już po wizycie], że jak by od razu machnąć artro to szybciej to będzie 'jak być powinno'.
Przy czym zaznaczył, że zastrzyki to tylko działanie raczej doraźne/objawowe. Wiadomo, będę jeszcze rozmawiać z lekarzem i z rehabilitantem, jak to ugryźć.
Dzięki za opinię!

Jakubie, ja mialam podobnie, z tym że ja chciałam uniknąć artroskopii za wszelką cenę a jednocześnie chciałam szybko pozbyć się bólu, ale niestety a może i stety po fizykoterapii, zastrzykach dostawowych podawanych w 2 seriach w odstepach około 1,5 roku, skończyło się na bloku operacyjnym. W sumnie nie żałuje, że dopiero po 5 latach leczenia, bo czasem stany bólowe ustępowały, jednak po 2 serii Zell T, lekarz podjął decyzję o wykonaniu zabiegu bo miałam wrażenie napompowanego kolana a ból się nasilił podczas chodzenia po schodach. To wszystko zależy jak Twój organizm zareaguje na takie leczenie.

A po artro jest okej? ból nie powraca?

i jak u Ciebie z aktywnością ruchowo/sportową?
I czy w czasie zastrzyków funkcjonowałaś normalnie czy lekarz nałożył jakieś ograniczenia psycho-ruchowe?

Po artroskopii jest narazie ok Na początku tygodnia dotarło do mnie własnie, że od jakiegoś czasu mogę swobodnie zbiegać ze schodów, co przez 5 lat było praktycznie niemożliwe a schodząc musiałam włączać czujność. Oczywiście nadal uważam. Trochę czuje leciutki dyskomfort podczas wchodzenia ale nie jest to ból. Jeszcze nie wróciłam do częstego pływania, narazie nie mogę pływać żabą a inaczej nie umiem ale zaliczyłam juz kilka udanych nurkowań. Dźwiganiem sprzętu co prawda zajęli się koledzy W tym roku mam zamiar szaleć na łyżwach więc zobaczymy
Jedyne co mnie wnerwia na dzien dzisiejszy to to, że nie zaczęsto mogę założyć obcasik ale to dopiero jest 5 miesięcy po artro.

Jakubie, jeśli mogę dodać swoje 3 grosze, to radziłabym Ci posłuchać w tym wypadku lekarza i zająć intensywną rehabilitacją. Uszkodzenia chrząstki są dość trudne do leczenia i na razie nie ma szybkiej i pewnej metody - nie wiem co zaproponował Ci lekarz, wiele zależy od tego gdzie masz uszkodzenie, jakiego typu itd. Artroskopia oznacza tylko metodę "wejścia" do kolana, natomiast to jak się będziesz czuł i jak długo dochodził do siebie zależy od tego co dokładnie Ci będą robić i paru innych czynników. Zuza 5 miesięcy po artroskopii zbiega ze schodów, a ja 7 miesięcy po dopiero zaczynam dopiero w miarę normalnie po nich chodzić (o ile trzymanie się poręczy uznamy za normę ) - a miałam właśnie naprawianą chrząstkę (mikrozłamania). Możesz pomyśleć mój przypadek jest wyjątkowo skomplikowany albo miałam pecha, ale zerknij sobie na wątek viewtopic.php?f=47&t=347, gdzie AHH dzieli się swoimi doświadczeniami. Po podobnym zabiegu jak mój - a to przecież "zwykła" artroskopia.

Nie chodzi tu absolutnie o straszenie, gdy zabieg jest potrzebny trzeba go zrobić. Ale lekarze wiedzą, co robią starając się najpierw wykorzystać inne możliwe sposoby. Przy uszkodzeniach chrząstki masz szansę (nie mylić z gwarancją), że dobra rehabilitacja + zastrzyki okażą się skuteczne. Wśród postów Mon72 znajdziesz co najmniej jeden na ten temat. Dlatego moja rada - uzbrój się w cierpliwość i zainwestuj w rehabilitację.

Aaa... nie doczytałam, że jednak mikrozłamania. Zaufaj lekarzowi.

tak też zamierzam uczynić. Dzięki za wpis.

Uczyń tak Jakubie My dzielimy się naszymi doświadczeniami, a wiadomo że każdy reaguje inaczej na terapię. Jeśli masz zaufanie do lekarza to nie wymuszaj artro. Daj znać po wizycie jaki masz ustalony plan leczenia.