forum o naszych kolanach

Witajcie,
Mam dość. Jestem po 3 artroskopiach, waporyzacji chrząstki (miałam też urwana łąkotkę boczną-samo się zrobiło! jakiś fałd skrzydlasty), rekonstrukcji ACL. Moje kolano lewe przypomina złamany patyk sklejony taśmą-krzywe, ale działa. Powodem jest lateralizacja rzepek i słaba genetycznie chrząstka.Łażenie po górach i nadmierny fitness, za duże obciążenie stawów. Mam 33 lata, a moje kolana 70. Nie mogę swobodnie wyjść z tramwaju:( Byłam dobrze rehabilitowana, zastrzyki (OST), krioterapia, terapia manualna staranna ale nadal boli. I mam zwyrodnienia i lekarz rozkładają ręce. Jestem do bólu świadoma swojej anatomii, co wolno, a czego nie, nie oswoiłam jednak tego, że czasem tak boli, że nie mogę na lewej nodze stanąć. Prawe również mi wysiada. To tyle na początek:)

Witamy. Ja w wieku 33 zafundowałam sobie podobny sposób życia. Nie przejmowałam się przez 3 m-ce niewielkimi opuchliznami(tzw.opony) dopiero zejście z wysokiego stopnia tramwaju wywołało mocny, ostry ból.Wykonałam RTG (drobne zwyrodnienia)CRP, wynik+. Kolejne trzy lata to: zesztywnienie obu kolan, schodzenie, potknięcie wywoływało ból. Jednak nie przeszkadzało mi to chodzić intensywnie po górach.Brałam środki przeciwzapalne i trochę typowej fizykoterapii. Codziennie w klęku doginałam kolana aż pewnego dnia usiadłam na stopach i odzyskałam ruchomość.Właściwie pomogłam sobie sama i wydawało mi się,że to normalne. Dzisiaj, po wielu latach chciałabym poczuć taki ostry ból bo przyczyna problemów byłaby przynajmniej umiejscowiona, bardziej jednoznaczna.Moje doświadczenia (mój wątek w "parę słów o sobie") nie są jeszcze tak dramatyczne ale chodzenie, stanie jest dla mnie dużym problemem. Klęk tylko na miękkim.
Ty jesteś dobrze chyba zdiagnozowana po kilku artroskopiach ? Może przytoczysz opisy?Jak długi czas minął od artroskopii? Kiedy i w jakiej sytuacji czułaś pierwsze dolegliwości, czy je leczyłaś? Co to znaczy: słaba genetycznie chrząstka? Wielu forumowiczów ma podobne doświadczenia, dobry kontakt z opieką medyczną.
Wszyscy zgadzamy się w jednym: prawdziwa rehabilitacja ruchowa odbyć się może tylko przy współudziale doświadczonego fachowca i jest b.b.ważna
Diagnozuj się porządnie bo nauka idzie do przodu
Jak trzeba, trudno, nie żałuj kasy na drogie czasem badania lub leczenie. Po latach będzie jeszcze drożej
Nie brykaj, ból jest pierwszym sygnałem czego nie wolno
Im wcześniej nabędziemy wiedzy o budowie szkieletowo-mięśniowej (od czubka głowy po stopy), biomechanice i kinetyce ciała tym lepiej.Piszesz, że masz. Ja np: nie mogę zaniedbywać ćwiczeń obręczy biodrowej i barkowej.
I jako mądry Polak po szkodzie: kiedy nastąpi poprawa zastanów się, który rodzaj aktywności zaszkodził, może wystarczy zmniejszyć intensywność
Pozdrawiam, pisz o sobie, na pewno dobrzy ludzie z forum wesprą cię w szukaniu skutecznej drogi leczenia i rehabilitacji.

Dziękuję za budujące słowa:)

Pierwszą artroskopię miałam w 2005, stwierdzono chondromalację 2go stopnia, ale na kłykciu kości udowej, także w dość bolesnym miejscu. W ogóle nie miałam kolanowej świadomości jesli chodzi o chrząstkę, chociaż problemy z lewym kolanem to miałam od szkoły podstawowej. Pamiętam jakieś zwapnienie ścięgna tego co zgina nogę, nie mogłam jej w ogóle wyprostować, chodziłam na terapuls i diadynamik, co w pełni pomogło. Po tej artroskopii chrząstkowej, zabiegu niedużym, szalałam sobie dalej, nikt mnie nie uprzedził, że nie mogę ćwiczyć na stepie i mocno wykręcać kolan ani dźwigać za dużo. W 2009 miałam kolejną operację-chrząstka była znacznie zniszczona, wtedy też okazało się, że mam urwaną łąkotkę i krzywe rzepki. Pół roku rehabilitowałam się indywidualnie, byłam na dwutygodniowym turnusie w Spale-terapia manualna, ćwiczenia na mięśnie głębokie na takich piłkach-jeżach, kriokomora i ćwiczenia w wodzie. Mięśnie w udzie bardzo powoli dochodziły do siebie, ale jakoś dawałam radę. Operację miałam w październiku a do pracy wróciłam pod koniec lutego. Udałam się jeszcze na konsultację do Żor, do dr Smolika,który potwierdził diagnozę o rzepkach. Miałam stojącą pracę, mocno obciążającą kolana, i na tyle absorbującą-że przestałam ćwiczyć. Miałam przemęczone nogi więc nie dbałam o nie regularnie. I w kwietniu poczułam niestabilność kolana. Badanie rezonansem wykazało chondromalację i rozluźnienie ACL. Lekarz stwierdził, że niestety jest nie tak, jak powinno, bardzo mnie kłuło w kolanie i miałam już bardzo przemęczoną prawą nogę. Operacja-też w październiku, nowe, doczepione więzadło, kt. bardzo dobrze zostało zrobione, co potwierdzają inni ortopedzi. Chrząstka nadal mało zregenerowana, ale ma się to jeszcze wygoić. Jak zmęczę nogę to mam problem z jej zgięciem, czuję opór jakby ścięgien wokół. I tak to wygląda pokrótce.
Moja mama ma słabe chrząstki, na rękach i stopach miała podobne objawy, mnie się to usytuowało w kolanach:(
Nie wiem co dalej. Nie chcę mieć przeszczepu toru rzepki:(